Iwonicz-Zdrój to klimatyczne miasteczko, liczące ok. 1800 mieszkańców a zarazem jedno z najstarszych i najpiękniej położonych uzdrowisk w Polsce.
Iwonickie wody jodowe znane były już w XVI w., kiedy to opisał je nadworny lekarz króla Stefana Batorego - Wojciech Oczko, zwany ojcem polskiej balneologii. Pierwsze służące kuracjuszom łazienki zbudował w 1793 r. Michał Ostaszewski, jednak dopiero nowi właściciele tutejszych dóbr - hrabiowie Załuscy przekształcili Iwonicz w tętniące życiem uzdrowisko. Kolejne pokolenia tego rodu ozdobiły modny kurort drewnianymi budowlami, tak pięknymi jak: Łazienki Mineralne, Dom Zdrojowy, „Biały Orzeł” czy symbol miasta - Willa Bazar z wieżą zegarową. Utrzymane są w modnym wówczas charakterze kurortów alpejskich – tzw. stylu szwajcarskim. Dzięki nim znajduje się dziś Iwonicz-Zdrój wśród największych atrakcji szlaku architektury drewnianej.
Miasteczko pozostaje zarazem ważnym uzdrowiskiem, w którym leczy się przede wszystkim choroby narządów ruchu, układu trawiennego, dróg oddechowych, reumatologiczne, kobiece, układu nerwowego, skóry, osteoporozę i otyłość. Panuje tu unikalny, leczniczy mikroklimat oraz ekologicznie czyste środowisko naturalne.
Na terenie miasta znajdują się liczne źródła lecznicze, których wody dostępne są dla wszystkich w nowej pijalni, silnie nawiązującej do tradycyjnej zabudowy kurortu.
Popularny wśród kuracjuszy jest spacer do źródła „Bełkotka” , którego nazwa wywodzi się od wydobywającego się z dna źródła gazu ziemnego, powodującego bulgotanie wody. Źródło, opisywane przez Oczkę i Wincentego Pola, którego monument wzniesiono obok źródła, stanowi dziś pomnik przyrody.
Przez Iwonicz-Zdrój przebiega czerwony Główny Szlak Beskidzki oraz liczne ścieżki spacerowe.