Rymanów-Zdrój

Rymanów-Zdrój to kolejny z podkarpackich kurortów, znacznie młodszy niż Iwonicz ale nie mniej klimatyczny. Założycielami uzdrowiska byli właściciele dóbr rymanowskich Anna i Stanisław Potoccy, a pierwsze źródło leczniczej wody odkrył przypadkowo ich syn Józef w czasie spaceru w 1876 r. Już w 1881 r. zainaugurowano działanie nowego uzdrowiska, bowiem poddana badaniom woda wykazała silne stężenie jodu i żelaza, co oznaczało walory lecznicze. Staraniem Potockich wybudowano dom zdrojowy i pierwsze wille dla gości, które - podobnie jak i kolejne, wznoszone w następnych dekadach, utrzymane są w tzw. stylu szwajcarskim. Współcześnie zespół zabudowy uzdrowiskowej Rymanowa Zdroju stanowi ważny punkt na Szlaku Architektury Drewnianej, a do najciekawszych obiektów zalicza się: „Pod Matką Boską” (obecnie „Maria”), “Pogoń”, “Leliwa”, czy „Biały Orzeł”, będący dziś siedzibą władz Uzdrowiska.

Specjalizacją leczniczą Rymanowa są przede wszystkim choroby ortopedyczno-urazowe, kardiologiczne, dróg oddechowych, reumatologiczne i dróg moczowych. Nade wszystko jednak jest kurortem dziecięcym, nazywanym Podkarpacką Stolicą Dzieci. Sprzyja temu unikatowy mikroklimat, który łączy w sobie cechy klimatu górskiego oraz - dzięki dużej zawartości jodu – klimatu morskiego. Występuje tu również wyższa niż przeciętnie zawartość ozonu i soli oraz dobroczynna wilgotność powietrza.

Centralnym punktem uzdrowiska jest park zdrojowy nad rzeką Tabor, z alejkami spacerowymi, licznymi okazami ciekawych drzew oraz drewnianą pijalnią wód mineralnych, w której dostępne są tutejsze wody lecznicze - “Klaudia”, “Tytus” i najsłynniejsza “Celestyna” - nazwane ku pamięci członków rodziny Potockich.

Przez Rymanów-Zdrój przebiega czerwony Główny Szlak Beskidzki oraz liczne ścieżki spacerowe.