Morochów to osada istniejąca już na pocz. XV w., w połowie tego stulecia istniała tu parafia a zatem była i cerkiew. Obecnie istniejąca drewniana świątynia została zbudowana w 1837 r., jako greckokatolicka, dziś, nosząc wezwanie Spotkania Pańskiego, jest parafialną świątynią prawosławną.
Cerkiew uznawana jest zarazem za przedstawicielkę świątyń wschodniej łemkowszczyzny, jak i nurtu latynizacyjnego. Faktem jest, że jej wszystkie trzy człony posiadają identyczną wysokość ścian zrębu i wspólną kalenicę, ale węższe prezbiterium posiada zarazem i węższy dach. Babiniec ukryty jest z zewnątrz w szerszej nawie, od zachodu dostawiono do niego dwukondygnacyjną wieżę, niewiele jednak przewyższającą wysokością nawę i babiniec. Wieżę wieńczy cebulasty hełm, do którego kształtem nawiązuje nieco mniejsza wieżyczka umieszczona w kalenicy nad nawą, nad prezbiterium wreszcie znajduje się najmniejsza analogiczna w kształcie wieżyczka. Baniasty hełm, niemal identyczny jak ten nad wieżą, wieńczy także stylową dzwonnicę, którą zbudowano w sąsiedztwie świątyni w 2000 r.
Wewnątrz wart jest uwagi oryginalny, architektoniczny, trójstrefowy ikonostas, pochodzący z I poł. XIX w., jakkolwiek część ikon jest późniejsza. Ściany ozdobiono wyważoną polichromią. W cerkwi zachowało się częściowo dawne wyposażenie, w tym XVIII-wieczne starodruki ruskie. Przy świątyni stoi okazały, drewniany krzyż upamiętniający 1000-lecie chrztu Rusi.