Synagoga w Lesku

Synagoga w Lesku jest zabytkiem unikatowym w skali regionu i jednym z najbardziej oryginalnych w Polsce. Została wzniesiona prawdopodobnie w połowie XVII w., jakkolwiek pierwsza wzmianka o niej pochodzi dopiero z 1746 r. Obronny charakter budowli nie był przypadkowy, przylegała bowiem do wału miejskiego, wzmacniając fortyfikacje. W XIX w. została przekształcona, wykonano m.in. nowe szczyty i przearanżowano wnętrze. Zniszczona w czasie II wojny światowej została odnowiona z przeznaczeniem na cele kulturalne, bez odtwarzania wyposażenia wnętrza.

Dziś jest przykładem manieryzmu o bogatej architekturze i orientalnej proweniencji, gmachem pełnym rozmachu - zbudowano ją z myślą o pomieszczeniu nawet 1,5 tys. wiernych. Najbardziej charakterystyczne elementy to smukła, okrągła wieża, oraz zaokrąglony szczyt z wolutami, którego formę starają się powielać potrójne zwieńczenia dobudówki, mieszczącej pierwotnie przedsionek na parterze i salę dla kobiet na piętrze. Elewację wzbogacają wazy oraz płaskorzeźbione tablice Mojżesza, pod którymi umieszczono efektowny okulus - mniejsze okulusy znalazły się w trzech szczytach dobudówki. Na fasadzie umieszczono także napis, który w tłumaczeniu brzmi "Jak przejmujące grozą jest to miejsce, lecz to dom Boży".

We wnętrzu płaszczyzny ścian podzielone są profilowanymi gzymsami na trzy kondygnacje. Pomiędzy gzymsami znajdują się płaskie, półkoliste wnęki, w które wpisane były cytaty z Tory. Na ścianie wschodniej zachował się ozdobny Aron Ha-Kodesz (szafa ołtarzowa) w postaci dwóch kolumn zwieńczonych trójkątnym szczytem.

Obecnie w synagodze mieści się tu galeria sztuki Bieszczadzkiego Domu Kultury.