Kościół pw. św. Stanisława Biskupa w Uhercach Mineralnych jest unikatowym w skali regionu późnobarokowym zespołem sakralnym o cechach obronnych. Zbudowany został w latach 1754-1757 z fundacji ówczesnego prepozyta leskiego i kanonika przemyskiego Jakuba Jaworskiego, a jego projektantem był prawdopodobnie śląski architekt Gottfried Hoffman, który później kierował przebudową kościoła i zamku w Lesku. Świątynię konsekrowano w 1760 r., rok po śmierci fundatora.
Symetrycznie zaplanowany zespół ograniczony jest murowanym ogrodzeniem na planie prostokąta, z półkolistym zamknięciem od północy, od strony prezbiterium kościoła, który stanowi centrum założenia. W dwumetrowym murze ogrodzenia znajdują się otwory strzelnicze, a walory obronne podkreśla umiejscowienie wieży-dzwonnicy, znajdującej się na osi świątyni, wystającej poza mur ogrodzenia niczym basteja czy barbakan pozwalające na rażenie podchodzącego pod mury nieprzyjaciela.
Uwagę zwraca trójpolowa fasada świątyni, zgodnie z kanonem późnego baroku mocno dekoracyjna. W podziały dokonane dzięki belkowaniu i wspaniałym pilastrom wkomponowano okno, przy którym w niszach umieszczone są rzeźby śś. Piotra i Pawła. Zakończony trójkątnym przyczółkiem szczyt zdobią harmonijne woluty.
Harmonijny stylistycznie, późnobarokowy charakter wnętrza to zasługa oryginalnego wyposażenia z II poł. XVIII w. W centrum bogato zdobionego ołtarza głównego znajduje się przedstawienie św. Stanisława, jednorodne stylistycznie są bliźniacze ołtarze boczne przy tęczy, z rzeźbami biskupów (lewy) i papieży (prawy). Współczesna im jest także ambona, z rzeźbami czterech ewangelistów. Oryginalna polichromia figuralno-ornamentalna, której elementem są iluzjonistyczne ołtarze we wnękach arkadowych, powstała pod koniec XVIII lub na pocz. XIX w., prawdopodobnie wykonana przez lwowskiego artystę Antoniego Stroińskiego, przemalowana i uzupełniona w 1901 r. przez Jana Tabińskiego.
W dwukondygnacyjnej, zdobionej pilastrami dzwonnicy znajduje się zabytkowy dzwon „Ave Maria ’’, o średnicy 60 cm, wadze 115 kg z 1752 r. W otoczeniu kościoła zachowało się kilka kamiennych nagrobków.