English
Deutsch
Slovenský
Na południowych zboczach dzikiego pasma Otrytu, niedaleko szczytu Hulskie (846 m n.p.m.) znajduje się rezerwat przyrody o takiej samej nazwie. Rezerwat został utworzony w 1983 r., zajmuje powierzchnię 189,87 ha i nadano mu im. Stefana Myczkowskiego – profesora, leśnika i ekologa, wykładowcy Wydziału Leśnego Akademii Rolniczej w Krakowie.
Rezerwat chroni fragment starodrzewu o pierwotnym charakterze, obejmuje dwa piętra roślinne: pogórza i regla dolnego. W reglu dolnym dominującym zespołem roślinnym jest żyzna buczyna karpacka, z płatami kwaśnej buczyny górskiej. Piętro pogórza opanował grąd a na fragmencie niewielkiej dolinki rzecznej występuje olszynka karpacka. Flora rezerwatu liczy łącznie ok. 300 gatunków, w tym typowo wschodniokarpackie. Występują tu m. in.: goździk skupiony, tojad, goryczka trojeściowa, omieg górski, języcznik zwyczajny.
Rezerwat jest bardzo ważną ostoją wielkich puszczańskich drapieżników, takich jak niedźwiedź brunatny, wilk, żubr, ryś i żbik, które znajdują tutaj doskonałe warunki do bytowania. Można tu także napotkać jelenie karpackie czy dziki oraz wiele gatunków gadów, w tym niezwykle rzadkiego węża Eskulapa, wpisanego do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt. Warto nadmienić, że, choć wąż ten może mierzyć nawet 2 m, to najdłuższy osobnik, którego udało się zmierzyć w Bieszczadach miał 161 cm długości.
