Schronisko Chatka Puchatka na Połoninie Wetlińskiej

Schronisko „Chatka Puchatka” na Połoninie Wetlińskiej jest najwyżej położonym schroniskiem w Bieszczadach, leży pod wierzchołkiem Hasiakowa Skała na wysokości 1228 m n.p.m. Do niedawna było symbolem Połoniny Wetlińskiej i jednym ze znaków rozpoznawczych Bieszczadów, choć warunki tu panujące były wyjątkowo surowe. Składały się na nie brak bieżącej wody (przynosiło się ją z pobliskiego potoku), brak stałego zasilania energetycznego (panele słoneczne i agregaty dostarczające prąd), wyłącznie dwie wieloosobowe sale do dyspozycji turystów oraz oczywiście zewnętrzne, nieskanalizowane toalety.

Budynek został wybudowany po II wojnie światowej przez wojsko jako punkt obserwacyjny, w 1956 r. został przejęty przez rzeszowski PTTK ale turystom zaczął służyć dopiero od 1967 r. Przez około 50 lat (do końca 2016 r.) gospodarzem Chatki był Lutek Pińczuk, któremu to miejsce zawdzięcza remont i rozbudowę oraz poniekąd kultowy charakter. W 2015 r. właścicielem schroniska został Bieszczadzki Park Narodowy, który podjął decyzję o rozburzeniu dawnego budynku i wybudowaniu na tym miejscu stacji edukacyjnej.  Prace trwają od 2020 r., w ich wyniku dawne schronisko zostanie zastąpione stacją edukacyjną Parku, na pewno znacznie nowocześniejszą, ale pytanie, czy równie cenioną przez turystów?

Do Chatki najczęściej wychodzi się najkrótszym szlakiem – żółtym z Przełęczy Wyżnej lub czerwonym z Berehów Górnych.