Huta Polańska

Huta Polańska to dawna wieś, stanowiąca enklawę na terenie Magurskiego Parku Narodowego, położona niedaleko Przełęczy Mazgalica, grzbietem której biegnie granica polsko-słowacka. 

Osada zawdzięcza swoją nazwę hucie szkła, działającej tu aż do II poł. XIX w. a powstałej podobno już w wieku XVI czy XVII. W każdym razie przed wybuchem II wojny światowej wieś była bardzo rozległa i ciągnęła się aż pod samą granicę państwa. Wprawdzie leżała na terenie Łemkowszczyzny, w większości jednak zamieszkana była przez Polaków wyznania rzymskokatolickiego.

Aby zaspokoić swoje potrzeby religijne musieli oni jeździć do odległego Żmigrodu, bowiem w sąsiednich miejscowościach znajdowały się wyłącznie cerkwie. Dlatego postanowili wybudować kościół na miejscu.  Niestety budowę przerwał wybuch wojny i zakończono ją dopiero w latach 90.

Podczas hitlerowskiej okupacji działała w wiosce niemiecka placówka graniczna, co nie przeszkadzało mieszkańcom zawiązać komórkę AK. Działał także punkt przerzutu na Węgry - do końca wojny kurierzy przeprowadzili przez granicę do słowackiej wsi Nižná Pisaná aż 400 osób.

Obok kościoła drugim budynkiem Huty Polańskiej jest prywatne schronisko Hajstra, które mieści się w obiekcie dawnej strażnicy WOP. Trzeci to Dom Duszpasterski Diecezji Rzeszowskiej „Betania”.