Smereczne

Smereczne to nieistniejąca wieś łemkowska, położona w dolinie potoku Wadernik, w obrębie gminy Dukla. Teren wsi leży na obszarze Jaśliskiego Parku Krajobrazowego i graniczy z Magurskim Parkiem Narodowym. Nazwa osady pochodzi od słowa smerek, czyli po polsku oznacza drzewo świerk.

Wieś powstała prawdopodobnie stosunkowo późno, pierwsze wzmianki na jej temat pochodzą dopiero z XVIII w. U schyłku wieku XIX wieś liczyła 36 domów ok. 160 mieszkańców, z których zdecydowana większość była wyznania greckokatolickiego. Działały tu także dwie kopalnie ropy naftowej, stworzone przez spółki naftowe, w których jako udziałowiec czynny był sam Ignacy Łukasiewicz. Niestety I wojna światowa przerwała rozwój osady - w czasie ciężkich walk w Karpatach na przełomie 1914 i 1915 r. wieś została wysiedlona i spalona, szybko jednakże została odbudowana.

W czasie II wojny światowej działała tu niemiecka placówka graniczna, na potrzeby której wybudowano specjalny obszerny budynek, z betonowym podpiwniczeniem. W czasie walk o Przełęcz Dukielską wieś została niemal doszczętnie zniszczona. Mieszkańcy podzieli losy innych Łemków, przesiedlonych do ZSRR, najwytrwalszych objęła Akcja Wisła. Karpacki las nie objął jeszcze doliny Smerecznego, w której nadal użytkuje się łąki i pastwiska, jednak po dawnych mieszkańcach zachowało się niewiele. Obejrzeć można samotny kamienny krzyż, postawiony “na chwałę Boga” w 1894 r., pozostałości niemieckiej strażnicy granicznej oraz kopanki, z których mieszkańcy czerpali na swoje potrzeby ropę naftową.

Przez wieś przechodzi żółty szlak z Tylawy na Baranie.