Wisłok to druga największa rzeka płynąca przez południowo-wschodnią część Polski, oczywiście po Sanie. Wypływa na wysokości 770 m n.p.m. ze stoków Wielkiego Bukowca, szczytu w paśmie granicznym Beskidu Niskiego. Długość rzeki od źródeł do ujścia do Sanu w okolicy miejscowości Dębno koło Leżajska, wynosi 220 km a jej dorzecze obejmuje obszar 3528 km².
Początkowy odcinek rzeki Wisłok, o długości 32 km, tworzy jedną z najpiękniejszych górskich dolin rzecznych, zaliczanych do najbardziej atrakcyjnych krajobrazowo w całym regionie. Po przyjęciu potoku Surowica przełamuje się na Pogórze Bukowskie, tworząc widowiskowe jary i płynąc m.in. pod odsłoniętymi ścianami skalnymi w rejonie Rudawki Rymanowskiej, gdzie można zaobserwować największą w polskich Karpatach odkrywkę łupków menilitowych w postaci 40-metrowej ściany nad rzeką, zwaną Ścianą Olzy. Drugi widowiskowy przełom, z urwistym, wysokim na 60 m zboczem znajduje się w Mymoniu koło Beska. Rozdziela je Jezioro Sieniawskie, o powierzchni 1,3 km2, powstałe dzięki zbudowaniu na Wisłoku zapory w Sieniawie.
Jeśli chodzi o ryby, to obecnie dominują w Wisłoku kleń, ukleja, świnka, płoć, brzana i okoń. Pstrąg potokowy występuje sporadycznie, w wodach Jeziora Sieniawskiego pojawia się niekiedy sum. W wodach rzeki ponownie zaczyna występować rak szlachetny.