Dzwonnica w Polanach Surowicznych

Polany Surowiczne położone są około 12 km na południe od Rymanowa, u stóp Polańskiej (737 m n.p.m.) oraz Pasma Bukowicy. Obecnie jest to niezamieszkana dolina, w której jeszcze przed wojną rozciągała się ludna łemkowska wieś, sięgająca swoją historią XV w. W ostatnich latach XIX w. odnotowano tu ponad 650 mieszkańców, a w latach 30. XX w. ponad 1000. Ozdobą osady była drewniana cerkiew greckokatolicka pod wezwaniem św. Michała Archanioła z poł. XVIII w., rozbudowywana w kolejnych wiekach, obok której w 1828 r. wzniesiono kamienną dzwonnicę.

Wieś przestała istnieć w 1946 r., kiedy to jej mieszkańcy w ramach prowadzonej akcji repatriacyjnej zostali wysiedleni na Ukrainę. Z przepięknego pejzażu Polan zniknęły nie tylko zabudowania, ale i cerkiew, po której pozostały tylko fundamenty i kilka nagrobków na przycerkiewnym cmentarzu. Ocalała murowana dzwonnica, jednakże została pozbawiona dachu i kopuły.

W 2010 r. jednak, dzięki staraniom Stowarzyszenia „Klub Turystyczny Elektryków <Styki>” rozpoczęły się prace nad renowacją dzwonnicy. Wycięto porastające zabytek drzewa, wyczyszczono i zabezpieczono mury. W 2019 r. udało się zakończyć prace przy dachu, na którym umieszczono krzyż, który został w 1981 r. odnaleziony w zaroślach koło cmentarza w Polanach Surowicznych. Przechowany i odnowiony zyskał drugie życie. Wreszcie 4 maja 2021 r. ponownie zabrzmiał w Polanach Surowicznych dzwon, którego dźwięk znów rozniósł się po okolicy.

Wszystkie prace wykonano społecznie przy zaangażowaniu KTE “Styki”, Stowarzyszenia “Magurycz” oraz Stowarzyszenia Bractwa Młodzieży Greckokatolickiej "Sarepta".