Sanktuarium Matki Bożej Zagórskiej Matki Nowego Życia w Zagórzu

Sanktuarium Matki Bożej Zagórskiej Matki Nowego Życia w Zagórzu ustanowiono w 2007 r., kiedy to słynący od wieków łaskami obraz Matki Bożej został ukoronowany przez arcybiskupa przemyskiego Józefa Michalika.

Dzieje samej świątyni są jednak znacznie starsze. Obecny kościół wzniesiony został w połowie XVIII w., przy jego budowie jednak wykorzystano mury pierwotnej kaplicy gotyckiej. Według legendy została ona wybudowana przez Kazimierza Wielkiego, który w drodze na Ruś zatrzymał się w okolicy Sanoka. We śnie miała mu się ukazać Matka Boska, która obiecując pomyślność wyprawy, poprosiła o wystawienie ku jej czci kaplicy w tej okolicy. Król znalazł miejsce wskazane we śnie przez Maryję i zlecił wybudowanie kaplicy a po szczęśliwym powrocie z wyprawy przysłał malowany na drewnie obraz Zwiastowania NMP.

Konsekrowana w 1745 r. świątynia została wzniesiona z kamienia i pokryta tynkiem, pomimo wielu remontów zachowała cechy późnego baroku, z szerszą od korpusu fasadą, urozmaiconą m.in. zdwojonymi pilastrami, bogato dekoracyjnym gzymsem koronującym i niszami z rzeźbami świętych: Piotra i Pawła. W późnobarokowym ołtarzu głównym, króluje wspomniana Matka Boska Zagórska - gotyckie przedstawienie Zwiastowania, datowane na ok. 1530 r., namalowane na desce lipowej o wymiarach 121 cm x 146 cm. Archanioł Gabriel w bogato zdobionych szatach, podtrzymywanych przez pazia, zwraca się do Maryi, trzymając . w ręku szarfę z gotyckim napisem. Postać Matki Boskiej umieszczona jest przy klęczniku z książką, rozchyla Ona dłonie w pokornym geście, a nad Jej głową dwa aniołki podtrzymują bogato zdobioną koronę.

Ołtarze boczne, jakkolwiek jednolite stylowo z głównym, zostały wykonane po pożarze w 1911 r. Jednym z najstarszych elementów wyposażenia świątyni jest natomiast ambona, która powstała przed 1700 r.

Kościół znajduje się na Szlaku Maryjnym „Światło ze Wschodu”.