Osława to jedna z ciekawszych rzek Polski południowej, może nie tyle ze względu na rozmiary, co związane z jej doliną dziedzictwo kulturowe. Dolina Osławy to bowiem praktycznie ostatnie w regionie miejsce, w którym zachowały się osady o stosunkowo zwartej ludności autochtonicznej oraz cerkwie, które nie są dziś muzeami czy kościołami, ale dają możliwość uczestniczenia w prawosławnej czy greckokatolickiej liturgii. Zarazem dolina Osławy stanowi granicę pomiędzy Beskidem Niskim, który znajduje się w obrębie Karpat Zachodnich a Bieszczadami Zachodnimi w Karpatach Wschodnich.
Długość rzeki to zaledwie 55 km, powierzchnia zlewni stanowi 503 km2. Źródła Osławy wypływają spod południowo-zachodnich stoków Matragony, która znajduje się w bieszczadzkim paśmie granicznym. Jednym z ładniejszych odcinków rzeki jest Przełom Osławy pod Mokrem, który w 2000 r. został objęty ochroną w postaci rezerwatu oraz przełom w Duszatynie – również objęty ochroną jako rezerwat „Przełom Osławy pod Duszatynem”. W rzece żyją liczne gatunki ryb, m.in. klenie, pstrągi, lipienie, okonie, brzany, kiełbie. Szczególnie widowiskowe jest tarło ryby świnki – ryby z karpiowatych, które rozpoczyna się wczesną wiosną. Kilka tysięcy ryb płynie w górę rzeki nawet z Wisły by złożyć ikrę w Osławie, po drodze uderzeniami płetw tak intensywnie napowietrzają wodę, że ta wygląda jakby się gotowała.