Jaworzec to dawna, dziś już nie istniejąca wieś, położona u podnóża Siwarnej (924 m n.p.m.), Krysowej (840 m n.p.m.) i Bukowiny (911 m n.p.m.), nad Wetlinką (Wetliną). Osadę założyli najpewniej spadkobiercy Kmitów w odziedziczonym po nich kompleksie dóbr, na prawie wołoskim. W końcu wieku XIX liczył ok. 450 mieszkańców, bezpośrednio przed II wojną światową ok. 670. Do miejscowej parafii greckokatolickiej należały także sąsiednie wioski Łuh i Zawój, które były związane gospodarczo ze wsią Jaworzec. Ośrodkiem parafii była drewniana cerkiew parafialna pw. św. Dymitra, wzniesiona w 1846 r.
Ani Jaworzec, ani cerkiew ani wspomniane sąsiednie wioski Łuh i Zawój nie przetrwały burzliwych lat powojennych, jednak w 2012 r. upamiętniono ich dzieje, kulturę i dawnych mieszkańców tworząc wyjątkową ścieżkę historyczną “Bieszczady Odnalezione”. Trasa prowadzi przez obszar trzech nieistniejących wiosek, liczy 15 km i pozwala zobaczyć cerkwisko, na którym zachowała się podmurówka i resztki schodów, pozostałości kamiennych piwnic, studni, podmurówki bojkowskich chyż. Dokonano także symbolicznej, częściowej rekonstrukcji chaty, wskazano dawne granice wsi, zrekonstruowano kilka nagrobków, żurawie i cembrowiny wiejskich studni, odsłonięto i dokonano zabezpieczenia i odtworzenia dwóch piwnic, ustawiono również stosowne tablice informacyjne.
Trasa cieszy się dużą popularnością, pozwala bowiem na poznanie historii tej ziemi w otoczeniu pięknej przyrody, nad Wetlinką szczególnie bogatej i cennej. W samej rzece występują m.in. pstrągi potokowe, strzeble potokowe, głowacze pręgopłetwe, zaś w jej nurcie można spotkać m.in. bociana czarnego, pluszcza, brodźca piskliwego i pliszkę górską.