Kościół filialny w Żłobku, dawna świątynia grekokatolicka pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, to jedna z najbardziej urokliwych bieszczadzkich cerkiewek. Położona jest tuż przy głównej trasie obwodnicy bieszczadzkiej, prowadzącej z Ustrzyk Dolnych do Ustrzyk Górnych.
Drewniana cerkiew zbudowana została w 1830 r., wykazuje silne cechy latynizacji, widoczne choćby w braku wyodrębnienia w bryle babińca. Czytelne jest za to niższe i węższe prezbiterium, kryte odrębnym dachem o niższej niż nawa kalenicy. Nad nawą umieszczono sześcioboczną wieżyczkę z baniastym hełmem. Dachy kryte są gontem, gont został także użyty do oszalowania świątyni, przez co pozostaje ona pełna niepowtarzalnego uroku.
Po korekcie granic i akcji przesiedleńczej H-T w 1951 r. świątynia stała opuszczona, incydentalnie wykorzystywano ją jako wyłuszczarnia szyszek (składowano je, suszono a nasiona wykorzystywano do zasadzenia okolicznych pagórków lasem). W 1976 r. zabytek przekazano parafii rzymskokatolickiej w Czarnej, która po remoncie zaadaptowała go na kościół filialny pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy.
Wewnątrz znajduje się współczesne wyposażenie, część starych ikon można natomiast zobaczyć w Muzeum-Zamek w Łańcucie. Z kolei ołtarz pochodzi z rozebranej cerkwi w Lutowiskach
Obok cerkwi stoi drewniana dzwonnica słupowa oraz znajduje się dawny cmentarz cerkiewny.