Dawna cerkiew pw. św. Dymitra, która zachowała się w Czarnej Górnej jest obecnie rzymskokatolickim kościołem, parafialnym pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, czemu zresztą zawdzięcza to, że nie podzieliła losu zniszczonej cerkwi w Czarnej Dolnej. Zbudowana została w 1834 r., na niewielkim wzniesieniu, tuż obok głównej drogi. Jej charakterystyczną cechą jest mało bizantyjska, ale mocno klasycystyczna fasada, z portykiem kolumnowym tworzonym przez sześć drewnianych kolumn doryckich, zwieńczonym trójkątnym szczytem. Sama bryła świątyni jest trójdzielna, z szerszą nawą, nad którą znajduje się ośmioboczna wieżyczka z baniastym hełmem i pseudolatarnią. Ściany zrębu wszystkich członków posiadają taką samą wysokość, ale kalenica dachu nad nawą jest wyższa, co podkreśla trójdzielność.
Wewnątrz znajduje się oryginalny ikonostas z 1882 r., przesunięty nieco w głąb prezbiterium, gdzie pełni rolę łacińskiego ołtarza przedsoborowego. XVII-wieczne carskie wrota obecnie znajdują się w Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku, natomiast feretron (XIX w.) i figura Matki Bożej (XIX w.) w Muzeum-Zamku w Łańcucie. Po bokach ołtarza ustawiono rzeźby przywiezione przez przesiedleńców z Sokala. Przy cerkwi stoi drewniana dzwonnica z XX w. z dzwonem z roku 1886. Zachowało się również kilka starych nagrobków.