Kolejna cerkiew to jeden z niewielu przykładów drewnianej cerkwi powstałej na bazie projektu profesjonalnego architekta. Był nim działający we Lwowie Wasyl Nahirny, współtwórca tzw. ukraińskiego stylu narodowego i autor ok. 200 projektów świątyń, realizowanych w całej Galicji. Niemal bliźniaczy projekt powstał dla parafii w pobliskim Lipiu, jednakże cerkiew ta nie zachowała się do dnia dzisiejszego.
Cerkwie w historyzującym narodowym stylu ukraińskim zachowują plan krzyża greckiego - w przypadku Bystrego o nieco skróconych ramionach, bowiem na bocznych ramionach znalazły się mniejsze aneksy dostawione do centralnie położonej nawy. Górę planu krzyża stanowi wiwtar, dół - babiniec - wszystkie trzy główne części kryte są kopułami na ośmiobocznych tamburach, środkowy nad nawą jest nieco wyższy. Dachy aneksów nawiązują do owych kopuł, co sprawia wrażenie, że świątynia ma ich aż pięć. Tym bardziej, że każde z pięciu zadaszeń zwieńczone jest pozorną latarnią z kopułką.
Świątynia w Bystrem powstała jako greckokatolicka w pierwszych latach XX wieku, nadano jej wezwanie św. Michała Archanioła. W 1951 r. w ramach Akcji H-T wywieziono mieszkańców, wyłączając cerkiew z kultu, nowi mieszkańcy wykorzystywali ją jako kościół ale finalnie władza ludowa nie zezwoliła na jej użytkowanie i świątynia została zamknięta. W 1962 r. część wyposażenia wywieziono do muzeum w Łańcucie, by ocalić je przed niszczeniem i kradzieżą. Od 1985 r. po dziś dzień świątynia znajduje się pod opieką Bieszczadzkiego Oddziału Towarzystwa Opieki Nad Zabytkami, które pozyskuje fundusze i remontuje cerkiew, zatem jej byt zdaje się już nie być zagrożony. We wnętrzu urządzono ekspozycję krzyży i utensyliów cerkiewnych z nieistniejących już bieszczadzkich cerkwi.
Świątynia jest otoczona starodrzewiem oraz częściowo murkiem, a przed nią stoi okazała murowana dzwonnica parawanowa z 1939 r. Naprzeciw cerkwi znajduje się niewielki cmentarz z zachowanymi kilkunastoma nagrobkami.