Połonina Caryńska

Połonina Caryńska jest jedną z najbardziej znanych połonin w Bieszczadach. Jej nazwa pochodzi od nieistniejącej wsi Caryńskie, której mieszkańcy wypasali tu swoje trzody, dziś jest to teren Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Caryńska jest naturalnym przedłużeniem Połoniny Wetlińskiej, oddzielonym od niej potokiem Prowcza. Z drugiej strony, od Szerokiego Wierchu, odcina ją rzeka Wołosaty w Ustrzykach Górnych.

Połonina Caryńska na całej swojej długości posiada aż 4 kulminacje, najwyższa, zwana Kruhly Wierch mierzy 1297 m n.p.m. Południowo-zachodnie stoki są krótkie i stromo opadają ku dolinom, zaś północno-wschodnie tworzą łagodniejsze grzbiety poprzedzielane dolinami niewielkich potoków. Ze szczytu rozpościera się panorama na niemal całe Bieszczady, widać stąd doskonale Bukowe Berdo, Szeroki Wierch, Tarnicę, pasmo graniczne z Wielką i Małą Rawką, Połoninę Wetlińską, Otryt. Oprócz tego Bieszczady ukraińskie z Pikujem, Ostrą Horą i Połoniną Równą na czele, a przy dobrej widoczności dostrzec można nawet Gorgany. Z kolei w zimie, gdy występuje zjawisko inwersji, dojrzeć można nawet odległe o około 150 km Tatry.

Warto wspomnieć, że na Caryńskiej mają swoje stanowiska rzadkie rośliny, warto wymienić m.in. zarazę macierzankową, tocję alpejską, tojad wschodniokarpacki i bukowiński.

Całym pasmem Połoniny Caryńskiej przebiega czerwony Główny Szlak Beskidzki.