Magurski Park Narodowy

Magurski Park Narodowy jest jednym z 23 parków narodowych w Polsce. Utworzony został w 1995 r. (jest jednym z najmłodszych parków narodowych) zajmuje powierzchnię 194,39 km2. Symbolem parku jest orlik krzykliwy. Park położony jest na terenie Beskidu Niskiego i swoim zasięgiem obejmuje dorzecze górnej Wisłoki oraz pasmo Magury Wątkowskiej. Najwyższym szczytem na jego terenie jest właśnie Wątkowa (846 m n.p.m.). Park chroni unikatowy w skali Karpat obszar przejściowy pomiędzy Karpatami Wschodnimi a Zachodnimi. Występują tu dwa piętra roślinności: pogórza (do ok. 530 m) oraz regla dolnego. Ponad 95% powierzchni obszaru chronionego stanowią lasy co czyni Magurski Park Narodowy najbardziej zalesionym parkiem narodowym w Polsce (przeważają buczyny, jawory, jodły oraz sztucznie nasadzona sosna). Poza lasami występują również łąki i pastwiska, które są pozostałością po dawnych wsiach łemkowskich, wysiedlonych bezpośrednio po II wojnie światowej (jak np. Żydowskie czy Rozstajne). Świat fauny reprezentowany jest przez wszystkie duże drapieżniki występujące w Polsce: wilki, niedźwiedzie czy rysie. Dyrekcja Parku mieści się w Krempnej, obok jej siedziby powstały Ośrodek Edukacyjny oraz Muzeum Magurskiego Parku Narodowego.